Dünyanın en büyük opera sanatçısı Maria Callas, hayatının son günlerini 1970’lerin Paris’inde kimliğiyle ve hayatıyla yüzleşerek geçirir. Angelina Jolie ve yönetmen Pablo Larrain, dünyaca ünlü opera sanatçısı Maria Callas’ın gerçek ve dokunaklı hikayesiyle nasıl bağlantı kurduklarını tartışıyor. Pablo Larrain’in Jackie (2016) ve Spencer’ı (2021) takip eden “Lady in Heels” adlı kadın başrollü biyografik film üçlemesinin üçüncü ve son filmi. Maria Callas: Garsonların beni tanıdığı bir kafede bana masa ayırtın. Kendimi gururlu hissediyorum. Yakın çekim referansı: Neden bir Venedik Film Festivali’ne ihtiyacımız var? (2024). Othello 4. Perde: ‘Ave Maria’ (Desdemona) Maria Callas, Orchestre de la Société des Concerts du Concertoire tarafından seslendirildi Şef: Nicola Rescigno Giuseppe Verdi, Arrigo Boito tarafından yazıldı Warner Classics tarafından yayımlandı, (s) 1964 Parlophone Records2 Limited Remaster4 Limited Warner Music Group’un bir şirketi olan Warner Music Group Germany Holding GmbH’nin izniyle. Bu filmin büyük bir özen ve sevgiyle yapıldığından eminim, AMA bence en çok eksik olan şey NEFES ALMAKTI. Opera sanatçıları bizimkileri büyülemek için nefeslerini kontrol etmeyi öğrenirler. Ve diğer daha az olumlu eleştirilere katılıyorum, açılış sahnesi gerçekten de seslendirmenin kötü bir örneğiydi, bunun başlıca nedeni Bayan Jolie’nin nefes aldığını göremememdi! Elbette, La Callas ihtişamlı bir hayat yaşadı, ancak bu filmde odak noktasının daha çok görseller olduğunu hissettim. Bu, sonuna kadar izlemeyi bırakmama neden olan bir filmdi ve bunun için özür dilerim. Ayrıca bu iki ikonik kadın için de büyük umutlarım var. “Yüzyıllık Yalnızlık” bu ayın en büyük TV ve yayın prömiyerlerinden biri. Daha fazla ayrıntı için Aralık takvimimize göz atın!